37-42 Tygodnie
Poród jest coraz bliżej! Między 37 a 42 tygodniem urodzisz w miejscu, które Ci odpowiada. Omówiliśmy już plan porodu. Być może uczestniczyłaś też w kursie jako dodatkowe przygotowanie.
W ostatnim miesiącu Twoje ciało przygotowuje się do porodu. Od czasu do czasu będziesz czuć twardnienie brzucha, a dziecko będzie się coraz bardziej obniżać w miednicy, co może powodować kłujący ból. Ten ból w połączeniu z twardnieniem brzucha może być niekomfortowy, ale nie oznacza bezpośrednio, że zaraz urodzisz. Jeszcze trochę wytrzymaj!
Poród uznajemy za udany, jeśli wspominasz go z przyjemnością! Niezależnie od tego, gdzie i z kim chcesz rodzić, powinno to być dla Ciebie pozytywne doświadczenie. Poród pozostaje nieprzewidywalny, ale dzięki dobremu przygotowaniu często możemy to osiągnąć. Oto sposoby, jak możesz się dobrze przygotować do porodu:
- Weź udział w kursie o porodzie;
- Przygotuj plan porodu z waszymi życzeniami i oczekiwaniami;
- Odpoczywaj wystarczająco w tygodniach poprzedzających poród;
- Zadawaj nam wszystkie pytania, jakie masz;
- Przeczytaj broszury na naszej stronie 32-37 tygodni.
Położna dostępna 24/7 pod numerem 06-10260103
Kiedy dzwonić do nas
- Jeśli się niepokoisz.
- Jeśli nie czujesz dobrze ruchów dziecka.
- Jeśli tracisz jasnoczerwoną krew, jak podczas miesiączki.
- Przy skurczach: Jeśli to Twoje pierwsze dziecko, zadzwoń do nas, gdy masz regularne skurcze co 4 minuty trwające 60 sekund przez 2 godziny. Jeśli już rodziłaś, zadzwoń, gdy masz skurcze co 4 minuty trwające 60 sekund przez 1 godzinę. To tylko wskazówka, każde ciało i każda ciąża jest inna. Pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skonsultować!
- Jeśli odchodzą wody płodowe:
Jeśli wody są białe, przezroczyste lub różowe? To dobra wiadomość! Weź prysznic, prześpij się i zadzwoń do nas następnego ranka po 09:00. Chyba że główka nie jest jeszcze opuszczona, wtedy dzwoń do nas od razu, w dzień i w nocy. Jeśli wody są zielone, żółte lub brązowe, również zadzwoń do nas natychmiast. Może to oznaczać, że dziecko oddało stolec do wód płodowych. Jeśli zaczynają się skurcze, zawsze stosuj się do powyższych wskazówek.
Jak się zaczyna
W 90% przypadków poród zaczyna się od skurczów. W pozostałych 10% przypadków poród zaczyna się od pęknięcia błon płodowych.
Czop śluzowy
Utrata czopa śluzowego niestety nie jest zwiastunem rozpoczęcia porodu. Możesz go stracić pod koniec ciąży. Ten czop śluzowy jest zazwyczaj bardzo lepki i ma brudnobrązowy kolor. Czasami może być też żółtawy.
Skurcze
Często poród zaczyna się od skurczów. Często wątpisz, czy to już naprawdę się zaczęło. Jeśli poród rzeczywiście się rozpoczął, skurcze będą regularne i ich siła będzie wzrastać z czasem. Zawsze możesz wziąć prysznic. Jeśli skurcze wtedy słabną, prawdopodobnie były to skurcze przepowiadające. Jeśli skurcze stają się silniejsze, to znaczy, że to już naprawdę się zaczęło.
Skurcz zazwyczaj odczuwa się jako falę przechodzącą przez brzuch i/lub plecy, od dołu do góry. Charakterystyczne dla skurczu jest to, że powoli narasta, osiąga szczyt i następnie zanika. Pomiędzy skurczami nie czujesz już bólu.
Odchodzenie wód płodowych
Może się też zdarzyć, że pękną błony płodowe bez skurczów. Ważne jest, aby dokładnie obserwować kolor wód płodowych. Zawsze staraj się zebrać trochę wód płodowych do szklanki lub na białą podpaskę, żeby później móc pokazać kolor.
Przy brązowych, żółtych lub zielonych wodach płodowych ważne jest, aby zadzwonić natychmiast, nawet w nocy. Oznacza to, że dziecko oddało stolec do wód płodowych. Od tego momentu chcemy dokładniej monitorować stan dziecka. My jako położne nie mamy do tego odpowiednich narzędzi. Dlatego w takiej sytuacji zadzwonimy do ginekologa, który przejmie dalsze prowadzenie porodu.
Jeśli wody odejdą w nocy i są białe, przezroczyste lub różowe, możesz spokojnie spać dalej. Zadzwoń do nas następnego ranka między 9:00 a 9:30 i powiedz nam, że odeszły wody. Jeśli dzieje się to w ciągu dnia, możesz zadzwonić od razu.
Gdy odeszły wody płodowe i nie masz jeszcze skurczów, ważne jest, żeby nie kąpać się w wannie, nie używać tamponów i nie współżyć.
Poród przebiega w różnych fazach
Kiedy poród naprawdę się zaczyna, jest niespodzianką dla każdego. Często twardnienie brzucha przechodzi w prawdziwe skurcze lub nieoczekiwanie pękają błony płodowe. Kiedy to się dzieje, nie oznacza to jeszcze, że rodzisz. Może minąć trochę czasu, zanim to naprawdę się zacznie. Zalecamy w międzyczasie znaleźć sobie zajęcie. Upiecz ciasto lub obejrzyj ten serial, który był w planach. Cokolwiek robisz, spokojnie czekaj na regularne skurcze, jak opisano powyżej. Jeśli masz pytania lub wątpliwości, zawsze możesz do nas zadzwonić.

Faza utajona
Szyjka macicy to pierścień tkanki łącznej, który przez dziewięć miesięcy ciąży nie (powinien) się otwierać. Kiedy zaczyna się poród, skurcze powodują, że szyjka macicy skraca się i nieznacznie się otwiera (do trzech lub czterech centymetrów). Ta utajona faza zajmuje najwięcej czasu i charakteryzuje się regularnymi skurczami, które często są jeszcze „do zniesienia”. Staraj się w tej fazie jak najdłużej znaleźć sobie zajęcie, jak składanie prania, pieczenie ciasta czy oglądanie filmu.
Faza aktywna
Od około czterech centymetrów rozwarcia zaczyna się faza aktywna; teraz musisz już oddychać przez skurcze. Skurcze przychodzą szybko po sobie w odstępach czterech minut i trwają średnio 60 sekund. Jeśli trwa to dwie godziny, musisz do nas zadzwonić. Rozwarcie postępuje teraz około jeden centymetr na godzinę. W tej fazie jesteś bardzo skoncentrowana na radzeniu sobie ze skurczami i szukaniu wygodnej pozycji. Słuchaj swojego ciała.
Będziemy dawać Ci wskazówki podczas tej fazy i dokładnie monitorować stan dziecka. Około siedmiu centymetrów będziesz musiała podjąć ostateczną decyzję o pójściu do szpitala lub porodzie w domu, nawet jeśli nie jest to zgodne z wcześniej ustalonym planem. Czasami kobiety czują się tak dobrze w domu, że wolą nie wychodzić, mimo że wybrały poród w szpitalu. Oczywiście może być też odwrotnie.
Niezależnie od tego, gdzie rodzisz, staraj się jak najbardziej zrelaksować. Prysznic, kąpiel lub ciepły termofor mogą w tym pomóc. Regularnie zmieniaj pozycję i pij oraz jedz małe porcje, aby dać swojemu ciału siłę do porodu.
Faza parcia
Gdy osiągniesz prawie dziesięć centymetrów, skurcze rozwierające powoli przejdą w skurcze parte. Nie musisz już oddychać przez skurcze, ale zaczynasz przeć. Dziecko jest już prawie tu, ale może to jeszcze trochę potrwać. Przy pierwszym dziecku nie jest nienormalne, że parcie trwa 1,5 godziny. Przy drugim lub trzecim dziecku często idzie to znacznie szybciej. Wybierz pozycję, która jest dla Ciebie wygodna. Oczywiście pomożemy Ci w tym, jeśli chcesz.
Poród
Gratulacje, Wasze dziecko się urodziło! Położna osusza Wasze dziecko i kładzie je na piersi mamy. Przykrywamy dziecko ciepło, bo nie chcemy, żeby się wychłodziło. Pępowina zostanie przecięta, gdy przestanie pulsować, a potem zazwyczaj czekamy na łożysko (placentę). W pierwszej godzinie po urodzeniu dziecko jest przytomne i czujne z silnym odruchem ssania. Z tego powodu ważne jest, aby przystawić dziecko do piersi w pierwszej godzinie, ale tylko jeśli tego chcesz. Po tej godzinie zbadamy Wasze dziecko, zważymy je i podamy witaminę K.
Łożysko
Aby wspomóc urodzenie łożyska i ograniczyć utratę krwi, podajemy Ci po porodzie zastrzyk oksytocyny w nogę. To ten sam hormon, który Twoje ciało wytwarza do wywołania skurczów. Także urodzenie łożyska wiąże się ze skurczami, ale generalnie nie są one tak silne. Czasami konieczne jest zszycie, możemy to łatwo zrobić sami i odbywa się to ze znieczuleniem. Jeśli rodziłaś ambulatoryjnie i nie ma dalszych komplikacji, możesz wrócić do domu po dwóch do trzech godzinach. Jesteś już w domu? Wtedy możesz się odświeżyć pod własnym prysznicem, po czym położna rozpieści Cię w łóżku tradycyjnym holenderskim przysmakiem – sucharkiem z posypką!
Łagodzenie bólu z położną
Podczas porodu Twoje ciało produkuje endorfiny. Ten hormon działa jak środek przeciwbólowy. Relaksacja jest ważna dla produkcji endorfin: im lepiej potrafisz się zrelaksować, tym więcej endorfin wytwarzasz. Dla wielu kobiet ciepły prysznic, kąpiel lub termofor oraz spokojne i ciepłe otoczenie pomagają w relaksacji.
TENS porodowy (Przezskórna Elektryczna Stymulacja Nerwów, czyli stymulacja nerwów przez skórę) to urządzenie, którym sama podajesz sobie małe impulsy elektryczne. Dają one kłujące lub mrowiejące uczucie. Ta forma łagodzenia bólu może przynieść ulgę szczególnie przy bólach krzyża. Sama obsługujesz urządzenie, co daje Ci też poczucie kontroli. TENS porodowy można stosować zarówno w domu, jak i w szpitalu i nie ma negatywnych skutków dla matki ani dziecka. Niektóre ubezpieczalnie refundują TENS porodowy. Sprawdź więc swoją polisę ubezpieczeniową.
Medyczne łagodzenie bólu u ginekologa
Gdy tylko zaczyna się poród, Twoje ciało natychmiast zaczyna produkować naturalne środki przeciwbólowe (endorfiny). Strach lub napięcie hamują produkcję endorfin. Dlatego ważne jest, aby pozostać jak najbardziej zrelaksowaną i spokojną podczas porodu.
Jeśli chcesz rodzić ze środkami przeciwbólowymi, musisz zawsze udać się do szpitala i zostaniesz przekazana pod opiekę ginekologa. Przy wszystkich metodach konieczne jest wykonanie zapisu KTG dziecka, który trwa minimum pół godziny. Dlatego też minie trochę czasu, zanim otrzymasz środki przeciwbólowe po przybyciu do szpitala.
Remifentanil (morfina)
Remifentanil to substancja podobna do morfiny, która jest podawana przez pompę infuzyjną. Możesz sama kontrolować ilość, którą otrzymujesz, za pomocą przycisku. Nie martw się, pompa jest tak ustawiona, że nigdy nie możesz otrzymać niebezpiecznej ilości. Substancja nie działa długo i dlatego jest używana tylko na ostatnie kilka centymetrów.
Remifentanil działa już w ciągu kilku minut i po kilku minutach znika z krwi. Zmniejsza ból i pomaga się zrelaksować. Nadal będziesz czuć skurcze, ale na szczęście znacznie słabiej. Remifentanil może wpływać na oddychanie i poziom tlenu we krwi. Dlatego musisz być stale i dokładnie monitorowana.
Znieczulenie zewnątrzoponowe
Znieczulenie zewnątrzoponowe to zastrzyk w dolną część pleców z kombinacją różnych leków przeciwbólowych. Anestezjolog wprowadza igłę w plecy pod znieczuleniem miejscowym. Przez igłę umieszczany jest cienki, elastyczny cewnik w plecach. Igła jest usuwana, ale cewnik pozostaje. Przez ten cewnik otrzymujesz leki przeciwbólowe przez cały poród. W ciągu 15 minut poczujesz, że ból znacznie się zmniejszył!
Zalety znieczulenia zewnątrzoponowego
- 95% kobiet nie odczuwa już żadnego bólu podczas skurczów.
- Z tego co wiadomo, znieczulenie zewnątrzoponowe nie ma negatywnego wpływu na dziecko.
- Znieczulenie zewnątrzoponowe nie powoduje senności ani otępienia, więc w pełni doświadczasz porodu.
Wady znieczulenia zewnątrzoponowego
- Bardzo rzadko znieczulenie zewnątrzoponowe działa tylko po jednej stronie.
- U około 5% kobiet ból nie zmniejsza się wcale lub tylko nieznacznie. Może to być spowodowane miejscem wkłucia igły i dawkowaniem leków. W takim przypadku znieczulenie zewnątrzoponowe jest czasami powtarzane.
- Poród, szczególnie parcie, trwa dłużej. W związku z tym istnieje większe prawdopodobieństwo porodu z użyciem próżnociągu.
- Skurcze częściej wymagają wspomagania lekami.
- Nie możesz wstawać z łóżka, ponieważ masz zmniejszone czucie w nogach. Wraca ono powoli po zaprzestaniu podawania leków. Przy niskiej dawce masz więcej czucia w nogach i czasami możesz stać, chodzić i przeć.
- Zakładany jest wenflon, aby zapobiec zbyt niskiemu ciśnieniu krwi.
- Co kilka godzin pęcherz jest opróżniany cewnikiem, ponieważ przez znieczulenie nie czujesz dobrze potrzeby oddania moczu.
- Temperatura ciała może wzrosnąć z powodu znieczulenia zewnątrzoponowego. Trudno wtedy określić, czy jest to spowodowane znieczuleniem, czy gorączką wywołaną infekcją. W takim przypadku profilaktycznie otrzymujesz antybiotyki. Po porodzie dziecko musi być obserwowane przez 24 godziny, aby sprawdzić, czy nie dostanie gorączki.
- Może wystąpić swędzenie. Można je skutecznie leczyć, dostosowując skład leków.
Po terminie i co dalej?
Od 42 tygodnia ciąży mówimy o ciąży przeterminowanej. Występuje ona w 5% ciąż. W Hadze opracowaliśmy protokół dla osób, które są między 41 a 42 tygodniem ciąży.
Od 41 tygodnia i 3 dni idziesz na dodatkową kontrolę do ginekologa. Stan dziecka jest sprawdzany za pomocą zapisu KTG i USG. Jeśli stan twojego dziecka jest dobry, możesz spokojnie czekać na spontaniczny początek porodu.
Jeśli jednak czujesz się zaniepokojona lub czekałaś wystarczająco długo, masz różne możliwości wyboru indukcji porodu.
U położnej:
- Oddzielenie błon płodowych: oddzielamy błony płodowe od szyjki macicy.
- Przebicie pęcherza płodowego: Jeśli oddzielenie błon nie przyniosło efektu, a masz już kilka centymetrów rozwarcia, po konsultacji z ginekologiem możemy zdecydować o przebicu pęcherza płodowego w domu. Około 80% kobiet rodzi spontanicznie po przebicu pęcherza płodowego. Jeśli tak się nie stanie, następnego ranka idziesz na umówioną indukcję porodu.
U ginekologa:
- Cewnik Foley’a: jeśli nie masz wystarczającego rozwarcia do przebicia pęcherza płodowego, czasami konieczne jest umieszczenie balonika w szyjce macicy.
- Oksytocyna: Po tym, jak cewnik Foley’a wykonał swoją pracę, pęcherz płodowy zostaje przebity. Następnie otrzymujesz kroplówkę z oksytocyną. To spowoduje pojawienie się skurczów.
Chcesz wiedzieć więcej o możliwościach w lub po 41 tygodniu ciąży? Zobacz film informacyjny.